Lifting nićmi biowchłanialnymi

© Valua Vitaly - Fotolia

Do najczęściej stosowanych współcześnie metod mało inwazyjnych korekcji przeobrażeń towarzyszących procesowi starzenia zaliczane są peelingi, terapia botulinowa, mezoterapia oraz zabiegi aparaturowe (z wykorzystaniem mikroprądów, vacuumterapii, fal radiowych, ultradźwięków). Te programy stosowane kompleksowo pozwalają w znacznej mierze polepszyć jakość skóry, regulować aktywność mięśni i poprawić lokalny krwiobieg. Zabiegi o większej inwazyjności dają bardziej spektakularne efekty. Uniesienie tkanek miękkich na twarzy obserwowane jest po przeprowadzeniu objętościowej plastyki po głębokim wprowadzeniu odpowiednich fillerów (preparatów wypełniających). Obkurczenie płata skóry z widocznym jej naciągnięciem uzyskiwane jest po przeprowadzeniu średnio głębokiego i głębokiego peelingu chemicznego, terapii laserowej i dermabrazji. Istnieje zależność między końcowym efektem liftingu a procedurą. Im bardziej ingerencja zaawansowana, tym wyraźniejszy rezultat. Jednak dowolna korekcja przemian tkanek powłokowych powinna być poprzedzona zastosowaniem metod polepszających jakość skóry, jej fizjologiczną funkcjonalność i bilans mięśniowy. Mimo szerokich możliwości analiza wielu przypadków pokazuje, że metody fizjoterapeutyczne i iniekcyjne nie przynoszą oczekiwanych efektów. Stan taki jest wskazaniem do zastosowania metodyki liftingu z użyciem nici biowchłanialnych. Implantowanie tkanek miękkich nićmi chirurgicznymi przeprowadza się w celu korekcji inwolucji przemian twarzy, szyi, dekoltu, wewnętrznej powierzchni ramion, brzucha, obwodów nad kolanami, okolic bioder i pośladków. Nici produkowane są z materiału, który po wprowadzeniu do tkanek ulega biodegradacji drogą hydrolizy i z czasem (po około roku) całkowicie się rozpuszcza. W miejscu nici – ciała obcego – na pewien czas pojawia się tkanka włóknista, której obecność powiązana jest także ze stopniowym uwalnianiem się w trakcie biodegradacji mikrodawek kwasu L-mlekowego, stymulującego neokolagenezę. Proces ten postrzegany jest jako pozytywny, wzmacniający stworzone rusztowanie podporowe.

Wskazania

Podstawowymi wskazaniami do wykonania liftingu twarzy i szyi są lekkie i umiarkowane oznaki zwiotczenia skóry oraz opadanie tkanek miękkich bez znacznego nadmiaru skóry. Metoda jest stosowana w szczególności w przypadku:

• opadania powieki górnej
• wypłaszczenia obszaru kości policzkowej
• choroby krwi (hemofilia), przyjmowanie antykoagulantów
• zaostrzenie chorób chronicznych
• ciąża, okres laktacji
• indywidualna nietolerancja stosowanych leków.

Metodyka zabiegu

Procedurę implantacji nici przeprowadza się w gabinecie zabiegowym zgodnie z wymaganiami sanitarno- -epidemiologicznymi. Do zabiegu niezbędny jest zestaw sterylnych narzędzi: nożyce, chwyty igły, sterylny materiał opatrunkowy, spirytus etylowy 70% do przygotowania skóry, roztwory lidokainy lub nowokainy, roztwór soli fizjologicznej w ampułkach. Zaleca się nieprzyjmowanie przez pacjenta na tydzień przed zabiegiem leków przeciwzakrzepowych i suplementów wpływających na krzepliwość krwi. Należy też poinformować o możliwych niepożądanych zajściach, zapoznać z materiałem zabiegowym i omówić oczekiwania, po czym pacjent powinien podpisać zgodę na wykonanie zabiegu.

W materiale wykorzystano informacje udostępnione przez doc. O.G. Żukowa, prof. A.L. Tyszczenko oraz dr. A. Kuradovetsa w czasie XIII Międzynarodowego Kongresu Medycyny Estetycznej i Anti-Aging w październiku 2013 r.