Cabines 85grudzień 2016 - styczeń 2017
Syndrom chronicznego zmęczenia
powrótZdrowie
Przypomnijmy, że osoby określane jako nadwrażliwe charakteryzują się nadmierną lub nasiloną reaktywnością na bodźce zewnętrzne lub wewnętrzne. Konsekwencją tej hiperreaktywności są zaburzenia funkcjonalne, często bolesne, dotykające na poziomie fizycznym i psychicznym. Syndrom chronicznego zmęczenia (CFS – Chronic Fatigue Syndrome) jest jedną z form nadwrażliwości lub stresu.
Mało jeszcze poznany syndrom chronicznego zmęczenia należy, podobnie jak fibromialgia, do schorzeń neurofunkcjonalnych. Oficjalnie rozpoznano go w roku 1988 w centrum kontroli i prewencji chorób w Stanach Zjednoczonych. WHO natomiast notuje go jako jednostkę chorobową od roku 1990.
Epidemiologia
Trudno jest podać zbliżoną choćby liczbę osób dotkniętych tym schorzeniem, ponieważ kryteria diagnostyczne nie są sprecyzowane i uznawane przez wszystkich lekarzy. CFS pojawia się najczęściej u osób między 20. a 55. rokiem życia, szczyt zachorowalności natomiast przypada na wiek 35-40 lat. Pośród osób cierpiących na to schorzenie więcej jest kobiet.
Diagnostyka
Podstawowym objawem jest zmęczenie. Jest ono jednak obecne w wielu innych chorobach, często poważnych. Dlatego przed postawieniem diagnozy należy wykluczyć inne przyczyny, czyli: nowotwory, schorzenia tarczycy, przewlekłe zakażenia wirusowe, nierozpoznaną depresję.
Zmęczenie jest silne, obecne od co najmniej pół roku, pojawiające się u kogoś wcześniej nie wykazującego objawów astenii, nie ustępujące po wypoczynku i ograniczające aktywność pacjenta o co najmniej 50% (bez udziału innych możliwych czynników). Co więcej, temu zmęczeniu towarzyszą drugorzędne objawy:
- bóle stawów i mięśni,
- bóle głowy,
- zaburzenia koncentracji, nastroju i pamięci,
- bóle gardła z towarzyszącym powiększeniem węzłów chłonnych szyjnych i pachowych,
- wyczerpanie po najmniejszym wysiłku, które nie ustępuje całkowicie mimo wypoczynku.
Spotykane są też inne objawy: bóle brzucha, biegunka, wymioty... Żeby zdiagnozować CFS, objawy drugorzędne nie muszą następować po wystąpieniu zmęczenia.
Leczenie
CFS i fibromialgia mają wiele wspólnego. Żeby terapia przyniosła jak najlepszy efekt, należy zająć się całym organizmem. Jedynie wielostronne podejście umożliwi poprawię komfortu życia chorego. Tymczasem w większości przypadków ta poprawa jest jedynie częściowa: zaledwie 15% pacjentów powraca do stanu sprzed choroby.
Przyczyny
Nie są do końca poznane, główne hipotezy mówią jednak o dysfunkcji układu odpornościowego, zaburzeniach gospodarki hormonalnej i udziale czynników psychogennych, zakaźnych i prawdopodobnie również genetycznych.
więcej w Cabines nr 48
Mało jeszcze poznany syndrom chronicznego zmęczenia należy, podobnie jak fibromialgia, do schorzeń neurofunkcjonalnych. Oficjalnie rozpoznano go w roku 1988 w centrum kontroli i prewencji chorób w Stanach Zjednoczonych. WHO natomiast notuje go jako jednostkę chorobową od roku 1990.
Epidemiologia
Trudno jest podać zbliżoną choćby liczbę osób dotkniętych tym schorzeniem, ponieważ kryteria diagnostyczne nie są sprecyzowane i uznawane przez wszystkich lekarzy. CFS pojawia się najczęściej u osób między 20. a 55. rokiem życia, szczyt zachorowalności natomiast przypada na wiek 35-40 lat. Pośród osób cierpiących na to schorzenie więcej jest kobiet.
Diagnostyka
Podstawowym objawem jest zmęczenie. Jest ono jednak obecne w wielu innych chorobach, często poważnych. Dlatego przed postawieniem diagnozy należy wykluczyć inne przyczyny, czyli: nowotwory, schorzenia tarczycy, przewlekłe zakażenia wirusowe, nierozpoznaną depresję.
Zmęczenie jest silne, obecne od co najmniej pół roku, pojawiające się u kogoś wcześniej nie wykazującego objawów astenii, nie ustępujące po wypoczynku i ograniczające aktywność pacjenta o co najmniej 50% (bez udziału innych możliwych czynników). Co więcej, temu zmęczeniu towarzyszą drugorzędne objawy:
- bóle stawów i mięśni,
- bóle głowy,
- zaburzenia koncentracji, nastroju i pamięci,
- bóle gardła z towarzyszącym powiększeniem węzłów chłonnych szyjnych i pachowych,
- wyczerpanie po najmniejszym wysiłku, które nie ustępuje całkowicie mimo wypoczynku.
Spotykane są też inne objawy: bóle brzucha, biegunka, wymioty... Żeby zdiagnozować CFS, objawy drugorzędne nie muszą następować po wystąpieniu zmęczenia.
Leczenie
CFS i fibromialgia mają wiele wspólnego. Żeby terapia przyniosła jak najlepszy efekt, należy zająć się całym organizmem. Jedynie wielostronne podejście umożliwi poprawię komfortu życia chorego. Tymczasem w większości przypadków ta poprawa jest jedynie częściowa: zaledwie 15% pacjentów powraca do stanu sprzed choroby.
Przyczyny
Nie są do końca poznane, główne hipotezy mówią jednak o dysfunkcji układu odpornościowego, zaburzeniach gospodarki hormonalnej i udziale czynników psychogennych, zakaźnych i prawdopodobnie również genetycznych.
więcej w Cabines nr 48
