Cukrzyca a skóra

powrót

Zdrowie

Przesuszenie, podrażnienie, skłonność do zakażeń o charakterze grzybiczym i drożdżycowym – to tylko niektóre objawy skórne chorych na cukrzycę. Schorzenie to wymaga od pacjenta nie tylko poddawania się systematycznym kontrolom lekarskim, lecz także systematycznej samokontroli w podawaniu leków i odpowiedniej pielęgnacji skóry. Czytając ten artykuł, dowiemy się, jak prawidłowo pielęgnować skórę diabetyka, ponieważ aż 20% chorych na cukrzycę zarówno kobiet, jak i mężczyzn cierpi na problemy związane z dolegliwościami skórnymi.
muzyka relaksacyjna bez opłat ZAiKS
Cukrzyca a skóra

Cukrzyca (łac. diabetes mellitus) to grupa chorób metabolicznych o charakterze hiperglikemii, czyli podwyższonego poziomu cukru we krwi. Przyczyną jest defekt produkcji lub działania insuliny wydzielanej przez komórki beta trzustki. Cukrzyca jest chorobą społeczną. Aktualnie na świecie choruje na nią ok. 200 mln osób. W Polsce szacunkowo co trzydziesta osoba ma cukrzycę lub nieprawidłową tolerancję glukozy. Występuje kilka odmian cukrzycy, ale w każdej odmianie dochodzi do problemów skórnych.

Charakterystyczne zmiany, z którymi możemy się spotkać, to:

  • swędzenie skóry, tzw. świąd uogólniony – należy do bardzo wczesnych objawów w tej chorobie,
  • schorzenia drożdżakowate,
  • schorzenia grzybicze,
  • czyraczność,
  • spadek wydzielania potu (wynika z uszkodzenia układu nerwowego i naczyniowego),
  • suchość skóry,
  • nadmierne jej złuszczanie,
  • liczne zmiany naczyniowe (angiopatia),
  • rumieniec cukrzycowy,
  • charakterystyczne kanarkowożółte zabarwienie skóry,
  • zmiany wypryskowe,
  • skóra jest nadwrażliwa i ma słabą odporność,
  • obumieranie tłuszczowate (występuje rzadko).

Tyle pokrótce o charakterystycznych zmianach, ale to jeszcze nie wszystko. Skórę diabetyków możemy porównać do skóry starczej. Jest delikatna, podatna na zranienia, skaleczenia, otarcia. Szybko reaguje na bodźce termiczne (ostrożnie z zabiegami z użyciem ciepła). Zdarzają się przypadki, że chorzy nie tolerują zastrzyków z insuliny. Organizm sam odrzuca lekarstwo i dochodzi do nietolerancji insulinowej. Od razu jest to widoczne na skórze. W miejscu iniekcji pojawiają się rany, bolesne wgłębienia, obumieranie tłuszczowate i pęcherze. Zmiany te wymagają leczenia dermatologicznego.

Stopa cukrzycowa

Wielu diabetyków skarży się na silne bóle nóg na skutek neuropatii. Najpoważniejszą konsekwencją nie leczonej neuropatii obwodowej jest zespół stopy cukrzycowej.

Cechy stopy cukrzycowej:

  • łuszczenie, suchość,
  • jest niedokrwiona i niedotleniona, w obrazie sinawa,
  • ciężko się goi,
  • mrowienie, wrażenie igieł wbijających się w skórę,
  • piekący, kłujący ból,
  • duża wrażliwość na dotyk (bolesność nawet przy przykrywaniu kołdrą),
  • drętwienie i utrata czucia,
  • brak uczucia bólu (nawet przy skaleczeniu lub pęcherzach), brak czucia podczas chodzenia,
  • osłabienie mięśni,
  • utrata czucia temperatury w stopach i dłoniach,
  • dochodzi do deformacji paznokci,
  • uczucie, jakby mięśnie i kości stóp zmieniły swój kształt.

Wykonując zabieg manicure lub pedicure u osoby z cukrzycą, trzeba być bardzo ostrożnym. Jeżeli zauważysz na nodze zmiany zakaźne, pęknięcia, trudno gojące się rany, których nie czuje pacjent, nie wykonuj pedicure. Może być on wykonany dopiero po wyleczeniu stopy. Profesjonalnie przygotowany program pracy ze stopą cukrzycową znajdziemy na stronie www. zdrowe-nogi.pl. Zachęcam do skorzystania z fachowych szkoleń przygotowanych przez Powszechny Program Profilaktyczny „Zdrowe Nogi”.

więcej w Cabines nr 39

Anna Kamińska
publikacje Cabines 39
do góry | powrót