Wolumetryczne zabiegi odmładzające

powrót

Medycyna estetyczna

Rozwój diagnostyki medycznej dzięki zastosowaniu tomografii komputerowej stworzył możliwość obserwacji zmian zachodzących z wiekiem w obrębie twarzoczaszki. Stwierdzono, że w okolicach twarzy zanika pożądana objętość tkanki tłuszczowej i kostnej. Wiedza ta stała się podstawą do stworzenia nowego pojęcia z zakresu medycyny estetycznej – wolumetrii – i powstania zabiegów opartych na nowych produktach leczniczych.
Biotechnologia
Wolumetryczne zabiegi odmładzające

Wolumetria jest dziedziną medycyny estetycznej zajmującą się przywracaniem objętości i poprawianiem rysów twarzy. Na skutek starzenia zachodzą procesy, które należy rozpatrywać w aspekcie trójwymiarowości, oceniając kształt czaszki, układ mięśniowy oraz stan skóry. Najgłębiej położona tkanka kostna z wiekiem ulega rozrzedzeniu i absorpcji, jakość jej pogarsza się, a podpora, jaką stanowiła dla układu mięśniowego, ulega znacznemu osłabieniu. Włókna mięśniowe wydłużają się, tracąc elastyczność, ulegają grawitacji. Tkanka mięśni mimicznych, mających przyczepy skórne, obciąża skórę właściwą, w której to rozrzedzeniu, a nawet zanikowi ulegają włókna elastyczne, powodując brak sprężystości. Żel proteoglikanowy zmienia się jakościowo wskutek utraty kwasu hialuronowego oraz ilościowo, doprowadzając do zmniejszenia zdolności wiązania wody. W konsekwencji jako pierwsze obserwujemy ścieńczenie i wysuszenie naskórka oraz utratę elastyczności. Skóra staje się luźniejsza, a zmarszczki coraz głębsze. Pogrubienie warstwy rogowej zmienia koloryt skóry, nadając jej szaroziemisty odcień, postrzegany jako objaw przemęczenia. Niekorzystna dla wyglądu twarzy jest także utrata tkanki tłuszczowej powodująca spadek objętości i jędrności skóry. W pierwszym rzędzie widoczne zmiany geometrii dotyczą obszaru śródtwarzowego, tzn. kości policzkowych, policzków, okolic nosowo-wargowych, oraz kącików ust, kolejna faza obejmuje żuchwę, podbródek i skronie. Tak zwany trójkąt młodości, z wierzchołkiem zwróconym na brodę, z wiekiem ulega odwróceniu podstawą ku żuchwie. Wiedza ta wykorzystywana jest w najnowszych trendach medycyny estetycznej, której celem jest przywrócenie młodego wyglądu przez zmianę owalu twarzy. Każdy pacjent poddawany jest indywidualnej ocenie. Na siatce wolumetrycznej jego twarzy rysowane są główne linie rysów z zaznaczeniem punktów, którym należy przywrócić wyniosłość. W ten sposób tworzony jest plan do wypełnienia wolumetrycznego. Do modelowania twarzy stosowane są preparaty na bazie kwasu hialuronowego o dużej gęstości. Ich spójność ułatwia dokładne wypełnienie ubytków. Iniekcji dokonywać można na różnych poziomach, w obrębie skóry lub podskórnie. Aplikowane objętości to najczęściej nie mniej niż 1 ml na stronę. Dlatego preparaty najczęściej produkowane są w dwumililitrowych ampułkostrzykawkach. Istnieje kilka technik podawania preparatu. Pierwsza – przy pomocy długiej igły, pozostawiając preparat przy jej wycofywaniu ze skóry. Druga polega na wprowadzeniu przez niewielkie nacięcia w skórze, małej kaniuli (tępej igły) i rozprowadzeniu nią preparatu na obszarze poddanym zabiegowi. W jeszcze innej metodzie stosowana jest krótka igła, a podania są punktowe w tzw. depozytach. Obszarami wypełnień wolumetrycznych są: kości policzkowe, podbródek, zagłębienia w okolicach skroni, okolice żuchwy.

Przebieg zabiegu

Zabieg nie wymaga specjalnych przygotowań. Nie należy jednak około siedmiu dni wcześniej zażywać aspiryny i stosować leków przeciwzapalnych. Wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Po dokładnym odkażeniu skóry przez iniekcje najodpowiedniejszą dla danego przypadku techniką podany jest preparat na dostosowaną do zmian głębokość. Wstrzyknięty żel jest bardzo plastyczny, dlatego można go modelować, wykonując delikatny masaż. Na zakończenie wskazane jest wmasowanie kremu z witaminą K lub innego preparatu ograniczającego możliwość pojawienia się drobnych wylewów. Bezpośrednio po zabiegu może pojawić się lekkie zaczerwienienie, obrzęk i delikatne uczucie rozpierania w miejscu podania preparatu, jednak objawy te ustępują samoistnie w ciągu 2-3 dni.

Pełny efekt widoczny jest po kilku dniach, gdy preparat wbuduje się w tkankę.

Zalety zabiegu

  • natychmiastowe i długotrwałe efekty,
  • technika nieinwazyjna,
  • wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym,
  • może być wykonywany przed i po liftingu chirurgicznym,
  • ma działanie regenerujące,
  • jest terapią odwracalną,
  • daje efekt liftingu,
  • nie eliminuje z codziennego życia.

Wskazania po zabiegu

Przez kilka godzin powinno się unikać nadmiernej ekspresji twarzy, jak również dotykania i masowania miejsc iniekcji. Przez 2-3 dni nie należy korzystać z basenu i siłowni. W tym okresie należy unikać także mechanicznego oddziaływania na obszar zabiegu, tj. pozycji powodujących ucisk twarzy, np. podpierania policzka dłonią, aby zapobiec przemieszczaniu się preparatu. Przez dwa tygodnie po zabiegu pacjent nie powinien się opalać i korzystać z sauny, gdyż preparat jest wrażliwy na wysokie temperatury, które przyspieszają jego rozkład. W gabinecie kosmetycznym należy zaniechać zabiegów z użyciem fal radiowych i ultradźwięków, ponieważ przyśpieszą one absorpcję preparatu (można wykonać je wcześniej).

Częstotliwość wykonywania zabiegu

Zabieg można wykonać w czasie jednej wizyty; w przypadku, gdy zalecane jest podanie większych ilości preparatu, można go powtórzyć w ciągu miesiąca. Wypełnienie jest bardzo trwałe, zapewnia efekt na około 18 miesięcy.

więcej w Cabines nr 38

Konsultacja: dr Aleksandra Jagielska – dermatolog, specjalista medycyny estetycznej
mgr Katarzyna Rembelska
publikacje Cabines 38
do góry | powrót