Cabines 85grudzień 2016 - styczeń 2017
Wody mineralne w spa
powrótSpa & wellness
O znaczeniu wody dla organizmu i życia wiemy wszyscy. Nasze ciało składa się głównie z wody, większość procesów komórkowych przebiega w środowisku wodnym, dlatego utrzymanie właściwego poziomu nawodnienia jest bardzo ważne. Ważna jest także jakość wody, którą pijemy. Na co dzień wystarcza nam zwykła woda o minimalnym stężeniu minerałów, ale od czasu do czasu konieczna jest wszechstronna terapia dostarczająca niezbędnych mikroelementów. Ich źródłem są wody mineralne, dostępne albo w sklepie, albo w warunkach naturalnych – w uzdrowiskach. Dzisiaj wyjazd do uzdrowiska zdaniem wielu bardziej przystoi emerytom, natomiast młodsi wybierają modne spa, tymczasem jedno z drugim można połączyć. Dobroczynne właściwości wód mineralnych są znakomitym sposobem na podniesienie atrakcyjności ośrodka spa. Zdrowie i uroda to przecież wyjątkowo dobrana para.
Pisząc o historii spa, często przywołuje się rzymskie łaźnie miejskie jako zapowiedź współczesnych ośrodków, w których można wcielać w życie sentencję „sanitas per aquam”. Wspomina się także o belgijskiej miejscowości Spa, która od stuleci jest celem wyjazdów prozdrowotnych i wypoczynkowych ze względu na obecność gorących źródeł. Również w Polsce w XVIII i XIX wieku wśród lepiej sytuowanych warstw społecznych popularne były letnie wyjazdy „do wód”, czyli w miejsca, gdzie naturalne zbiorniki i cieki wodne pozwalały połączyć przyjemność kąpieli z degustacją wód mineralnych oraz napawaniem się pięknem otaczającej przyrody. W XVII, XVIII i XIX wieku powstawały najbardziej znane polskie uzdrowiska, w których jednym z istotnych elementów terapii kuracjuszy jest woda mineralna – Krynica Górska, Ciechocinek, Nałęczów, Polanica Zdrój... Powoli miejscowości te stają się celem wyjazdów również tych osób, które szukają nie tyle sposobu na dolegliwości zdrowotne, co kompleksowej odnowy biologicznej – odzyskania formy i odświeżenia urody.
Wodna arystokracja – wody mineralne
Wody mineralne są to wody podziemne zawierające sole mineralne lub gazy w ilości nie mniejszej niż 1 g/l. Powstają podczas przechodzenia przez skały, z których wypłukują minerały. Ze względu na charakterystyczną geologiczną historię obszarów górskich właśnie tam najczęściej występują wody mineralne. W naszym kraju wody mineralne zostają uznane za lecznicze na podstawie decyzji ministra zdrowia. W tej chwili w Polsce taki status mają wody z ponad 60 ujęć.
W zależności od dominującego składnika wód mineralnych rozróżnia się:
-
solanki: zwykłe – zawierające głównie sól kamienną, czyli chlorek sodu, gorzkie – tzw. woda gorzka o właściwościach przeczyszczających;
-
szczawy: wodorowęglany (kwaśne węglany) wapnia i sodu oraz dwutlenek węgla; szczawy żelaziste zawierają ponadto związki żelaza
-
wody siarkowe: siarkowodór, siarczki sodu i wapnia oraz siarczany wapnia i magnezu;
-
wody radoczynne: zawierają niewielkie ilości pierwiastków promieniotwórczych.
Ponadto woda mineralna, ze względu na zawartość odpowiednich jonów lub związków chemicznych, może być jodkowa, bromkowa, żelazista, krzemowa, fluorkowa, borowa, manganowa, chlorkowa.
Ze względu na zawartość składników mineralnych wody mineralne dzielimy na:
-
niskozmineralizowane – poniżej 500 mg/l
-
średniozmineralizowane – 500- -1500 mg/l
-
wysokozmineralizowane – powyżej 1500 mg/l.
Wreszcie wody mineralne mogą być chłodne lub cieplicze (jeśli temperatura przekracza 20oC).
więcej w Cabines nr 29
Dorota Bury
Pisząc o historii spa, często przywołuje się rzymskie łaźnie miejskie jako zapowiedź współczesnych ośrodków, w których można wcielać w życie sentencję „sanitas per aquam”. Wspomina się także o belgijskiej miejscowości Spa, która od stuleci jest celem wyjazdów prozdrowotnych i wypoczynkowych ze względu na obecność gorących źródeł. Również w Polsce w XVIII i XIX wieku wśród lepiej sytuowanych warstw społecznych popularne były letnie wyjazdy „do wód”, czyli w miejsca, gdzie naturalne zbiorniki i cieki wodne pozwalały połączyć przyjemność kąpieli z degustacją wód mineralnych oraz napawaniem się pięknem otaczającej przyrody. W XVII, XVIII i XIX wieku powstawały najbardziej znane polskie uzdrowiska, w których jednym z istotnych elementów terapii kuracjuszy jest woda mineralna – Krynica Górska, Ciechocinek, Nałęczów, Polanica Zdrój... Powoli miejscowości te stają się celem wyjazdów również tych osób, które szukają nie tyle sposobu na dolegliwości zdrowotne, co kompleksowej odnowy biologicznej – odzyskania formy i odświeżenia urody.
Wodna arystokracja – wody mineralne
Wody mineralne są to wody podziemne zawierające sole mineralne lub gazy w ilości nie mniejszej niż 1 g/l. Powstają podczas przechodzenia przez skały, z których wypłukują minerały. Ze względu na charakterystyczną geologiczną historię obszarów górskich właśnie tam najczęściej występują wody mineralne. W naszym kraju wody mineralne zostają uznane za lecznicze na podstawie decyzji ministra zdrowia. W tej chwili w Polsce taki status mają wody z ponad 60 ujęć.
W zależności od dominującego składnika wód mineralnych rozróżnia się:
- solanki: zwykłe – zawierające głównie sól kamienną, czyli chlorek sodu, gorzkie – tzw. woda gorzka o właściwościach przeczyszczających;
- szczawy: wodorowęglany (kwaśne węglany) wapnia i sodu oraz dwutlenek węgla; szczawy żelaziste zawierają ponadto związki żelaza
- wody siarkowe: siarkowodór, siarczki sodu i wapnia oraz siarczany wapnia i magnezu;
- wody radoczynne: zawierają niewielkie ilości pierwiastków promieniotwórczych.
Ponadto woda mineralna, ze względu na zawartość odpowiednich jonów lub związków chemicznych, może być jodkowa, bromkowa, żelazista, krzemowa, fluorkowa, borowa, manganowa, chlorkowa.
Ze względu na zawartość składników mineralnych wody mineralne dzielimy na:
- niskozmineralizowane – poniżej 500 mg/l
- średniozmineralizowane – 500- -1500 mg/l
- wysokozmineralizowane – powyżej 1500 mg/l.
Wreszcie wody mineralne mogą być chłodne lub cieplicze (jeśli temperatura przekracza 20oC).
więcej w Cabines nr 29
Dorota Bury
