Kupujemy sprzęt i...

Kupowanie sprzętu kosmetycznego do gabinetu to dzisiaj konieczność wynikająca z faktu, że klienci oczekują zabiegów z użyciem aparatów, przekonani o ich skuteczności. Jest to jednak również nie lada wyzwanie ze względu na konieczność wyboru spośród wielu ofert, kuszących ceną, możliwościami i dodatkowymi usługami sprzedawcy. Przede wszystkim jednak jest to spory wydatek i chcielibyśmy, by jak najszybciej się zwrócił. Dlatego awaria aparatu niedługo po jego zakupie jest prawdziwym problemem. Również dlatego, że sprzęt często jest sprowadzany od zagranicznych producentów i trzeba mieć do niego oryginalne części. W zasadzie sprzedawca gwarantuje serwis, ale zdarza się, że trudno wyegzekwować wypełnienie tej części umowy z jego strony.

Jak uchronić się przed taką sytuacją?

Po pierwsze już na etapie wybierania sprzętu i sprzedawcy należy zasięgnąć opinii o jednym i drugim, np. na forach internetowych dla kosmetyczek. Można też poprosić o informację na temat poprzednich nabywców i skontaktować się z nimi, by zapytać o wrażenia z pracy na zakupionym sprzęcie. Wybierajmy firmy, które są obecne na rynku od lat i znane – takie na pewno nie będą narażać na szwank swojej opinii. Nie zawsze wyjdzie to z korzyścią dla ceny, ale na pewno warto zapłacić więcej i mieć gwarancję, że firma wywiąże się ze swoich zobowiązań. Po drugie sprzęt należy sprawdzić dokładnie przed kupnem, a potem po zakupie. Tutaj ważna uwaga – właściciele salonów często kupują aparat, zanim personel przejdzie szkolenie z jego obsługi. Wyklucza to potem możliwość natychmiastowego testowania sprzętu w salonie i grozi tym, że w razie stwierdzenia wad przekroczymy już czas, jaki przysługuje zgodnie z umową na zwrot towaru wadliwego. Dlatego lepiej jest dokładnie przetestować sprzęt przed zakupem w siedzibie sprzedawcy lub w salonie oraz dowiedzieć się wszystkich najważniejszych rzeczy o sposobie jego obsługi i konserwacji. Po trzecie zapoznajmy się z warunkami sprzedaży danego sprzedawcy. Powinien on udostępnić je na swojej stronie internetowej lub przedstawić na życzenie klienta.

Przepisy

Sprawy związane z transakcjami handlowymi są na szczęście regulowane odpowiednimi przepisami, które w pewnym stopniu chronią klientów przed nieuczciwością sprzedawcy. Można się na nie powołać, próbując wyegzekwować wywiązanie się sprzedawcy z umowy. Ustawa o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego z dnia 27 lipca 2002 r. (DzU 141 poz. 1176) Rozdział I, art. 3

• Sprzedawca dokonujący sprzedaży w Rzeczypospolitej Polskiej jest zobowiązany udzielić kupującemu jasnych, zrozumiałych i nie wprowadzających w błąd informacji, wystarczających do prawidłowego i pełnego korzystania ze sprzedanego towaru konsumpcyjnego. W szczególności należy podać: nazwę towaru, określenie producenta lub importera, znak zgodności wymagany przez odrębne przepisy, informacje o dopuszczeniu do obrotu w Rzeczypospolitej Polskiej oraz, stosownie do rodzaju towaru, określenie jego energochłonności, a także inne dane wskazane w odrębnych przepisach.
• Sprzedawca jest obowiązany zapewnić w miejscu sprzedaży odpowiednie warunki techniczno-organizacyjne umożliwiające dokonanie wyboru towaru konsumpcyjnego i sprawdzenie jego jakości, kompletności oraz funkcjonowania głównych mechanizmów i podstawowych podzespołów.
• Sprzedawca jest obowiązany wydać kupującemu wraz z towarem konsumpcyjnym wszystkie elementy jego wyposażenia oraz instrukcje obsługi, konserwacji i inne dokumenty wymagane przez odrębne przepisy.

Art. 4.

• Sprzedawca odpowiada wobec kupującego, jeżeli towar konsumpcyjny w chwili jego wydania jest niezgodny z umową; w przypadku stwierdzenia niezgodności przed upływem sześciu miesięcy od wydania towaru domniemywa się, że istniała ona w chwili wydania.

Art. 13.

• Udzielenie kupującemu gwarancji następuje bez odrębnej opłaty przez oświadczenie gwaranta, zamieszczone w dokumencie gwarancyjnym lub reklamie, odnoszących się do towaru konsumpcyjnego; określa ono obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy właściwość sprzedanego towaru nie odpowiada właściwości wskazanej w tym oświadczeniu. Nie uważa się za gwarancję oświadczenia, które nie kształtuje obowiązków gwaranta.
• Sprzedawca udzielający gwarancji wydaje kupującemu wraz z towarem dokument gwarancyjny; powinien także sprawdzić zgodność znajdujących się na towarze oznaczeń z danymi zawartymi w dokumencie gwarancyjnym oraz stan plomb i innych umieszczonych na towarze zabezpieczeń.
• W dokumencie gwarancyjnym należy zamieścić podstawowe dane potrzebne do dochodzenia roszczeń z gwarancji, w tym w szczególności nazwę i adres gwaranta lub jego przedstawiciela w Rzeczypospolitej Polskiej, czas trwania i terytorialny zasięg ochrony gwarancyjnej. Ponadto powinno być w nim zawarte stwierdzenie, że gwarancja na sprzedany towar konsumpcyjny nie wyłącza, nie ogranicza ani nie zawiesza uprawnień kupującego wynikających z niezgodności towaru z umową.

Ważnym dokumentem jest karta gwarancyjna urządzenia, zawierająca datę sprzedaży z pieczęcią i podpisem sprzedawcy, numer fabryczny aparatu oraz warunki gwarancji – okres gwarancji i wady oraz usterki, które sprzedawca deklaruje się naprawić w ramach gwarancji.

Gdzie szukać pomocy

Inspekcja Handlowa (strona internetowa Głównego Inspektoratu Inspekcji Handlowej – www.giih.gov.pl) jest organem chroniącym interesy i prawa konsumentów. Do jej wojewódzkich oddziałów można udać się w razie, gdy sprzedawca unika wywiązania się ze swych zobowiązań.

Ostatecznym rozwiązaniem jest skierowanie sprawy do sądu. Należy zrobić to w miejscu, w którym sprzedawca ma siedzibę – do rejonowego, gdy wartość roszczenia nie przekracza 30 tys. złotych, w przeciwnym razie do okręgowego. Należy przy tym posłużyć się dowodami w postaci odpowiednich dokumentów (faktura, umowa kupna- -sprzedaży), zeznań świadków i opinii rzeczoznawcy.