Promienie podczerwone cz. 2

W ystawiając organizm na źródło ciepła, jakim są promienie podczerwone, stwierdzić można, że wpływa to na funkcjonowanie wielu jego mechanizmów regulacyjnych. W reakcji na podwyższenie temperatury skóry (do 38-42 °C) i temperatury wewnętrznej ciała (38-39 °C) dochodzi do różnych zjawisk. Dzięki mechanizmowi termoregulacji poszerzają się naczynia krwionośne, co pociąga za ciśniesobą zmniejszenie wydolności naczyń obwodowych, szczególnie skórnych. Stwierdzić też można inne zjawiska:

• ciśnienie tętnicze krwi maleje o około 10 mm Hg
• puls wzrasta średnio o 70%
• częstotliwość i amplituda oddychania zwiększa się wskutek wzmożonej pracy serca i gruczołów potowych
• wzrasta wewnętrzna temperatura ciała (wysokość wzrostu zależy od intensywności źródła podczerwieni)
• rośnie stężenie tlenu, ponieważ jego odpowiednia ilość jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania serca i gruczołów potowych
• objętość osocza zmniejsza się wskutek utraty wody w procesie pocenia
• wzmaga się wydzielanie potu pod wpływem podwyższonej temperatury wewnętrznej.

Ekspozycja na promienie podczerwone

Regularne wystawianie się na źródła podczerwieni sprawia, że organizm uczy się regulować swą wewnętrzną temperaturę. Dzięki tej zdolności adaptacyjnej wiele efektów widocznych podczas pierwszych ekspozycji jest po regularnym stosowaniu mniej zauważalnych. Ogólne napromieniowanie ciała powoduje ponadto utratę masy. Na ogół wskutek ekspozycji na promienie podczerwone puls gwałtownie rośnie o około 50%, a potem, podczas fazy schładzania, zwalnia. Skurczowe i rozkurczowe ciśnienie tętnicze krwi spada, ale w sposób mniej regularny niż puls. Ciśnienie skurczowe pozostaje obniżone dłużej niż rozkurczowe, ale w odróżnieniu od niego podczas fazy ochładzania wraca do niemal normalnego poziomu. Po serii 8-10 seansów napromieniowania puls już nie ulega zmianie, a ciśnienie skurczowe nieco spada.

Poprzez podnoszenie temperatury wewnętrznej ciała w odpowiedzi na reakcję receptorów ciepła włączają się mechanizmy regulujące organizmu. Następuje reakcja układu nerwowego oraz hormonalnego. Działanie hormonów uwalnianych przez gruczoł śluzowy, jak hormon wzrostu, prolaktyna, endorfiny, pobudza inne gruczoły dokrewne, jak tarczyca, nadnercza, gruczoły płciowe, które z kolei uwalniają inne hormony – katecholaminy (adrenalina i noradrenalina).