Makijaż na dłużej

Sophie: - Przez sześć lat byłam asystentką chirurga plastycznego. Potem, kiedy lekarz wykonujący zabiegi linergistyczne w tym samym gabinecie musiał wyjechać, zaproponowano mi zastąpienie go. Zawód mi się podobał, potencjalna klientela była znaczna, materiały pod ręką, obserwowałam ponadto przez wiele miesięcy pracę tego lekarza, więc byłam bardzo dobrze przygotowana. Moim marzeniem było wykonywanie usług pośrednich między chirurgią, której nie mogłam praktykować, a estetyką, dzięki której mogłam zmieniać twarze, rysy, czyniąc je bardziej harmonijnymi za sprawą makijażu permanentnego.

W gabinecie chirurgii plastycznej, gdzie ćwiczyłam, miałam okazję wykonywania usług z zakresu linergistyki medycznej, jak ukrywanie blizn na owłosionej skórze czy odtwarzanie otoczki sutka. Wybór pigmentów jest delikatną kwestią. Dysponujemy całą gamą beżów i jasnych brązów, które należy dobrze poznać, żeby wiedzieć, jak będą wnikać pod skórę i jak ostatecznie będą wyglądać na takim czy innym typie skóry. Jednak dużo łatwiej jest osobie robiącej pigmentację pooperacyjną zrobić makijaż permanentny niż na odwrót. Jeśli chodzi o mnie, skoncentrowałam się w 99% na linergistyce, która mi się bardziej podobała.

Po roku samodzielnej praktyki połączyłam siły z pewnym chirurgiem plastykiem w celu utworzenia programu szkoleniowego. Naszymi klientami byli głównie lekarze i dermatolodzy, kosmetyczki nie były jeszcze wtedy zainteresowane tematyką linergistyki. W ten sposób przez półtora roku dzieliłam swój czas pomiędzy praktykę, kształcenie i sprzedaż materiałów. Dwa powody kazały mi się zatrzymać: pierwszym jest to, że uwielbiam swój zawód i chcę mu się poświęcić całkowicie. Drugim powodem jest to, że, niestety, nie wszyscy mają odpowiednie predyspozycje. Nawet gdybym wiedziała, że te osoby w końcu nabiorą wprawy, nie mogłabym wypuścić ich na rynek pracy, wiedząc, że nie mają biegłości ani kompetencji wymaganych w tym zawodzie. Nasza praca może stwarzać pozory łatwej, ale zapewniam, że nie jest łatwa.

Ciągle nie jest wyjaśniona sprawa tego, czy będziemy mieć autoryzację na nakłuwanie, choć nakłuwamy tylko naskórek. Tatuatorzy nakłuwają głębiej, więc nie jesteśmy dla nich konkurencją. Każdy ma swój zawód! Z drugiej strony planowany od lat i w zasadzie na prośbę dermatologów kodeks pracy linergistów narzucałby im przestrzeganie zasad kodeksu estetyki kosmetycznej. Oprócz wiedzy na temat skóry, higieny i pojęcia wizażu kodeks estetyki nie odpowiada zawodowi linergisty. Wykształcenie skupione głównie na kwestiach sprzedaży i przepisów dotyczących prowadzenia gabinetu jest, według mnie, niekompletne i niedostosowane do tego zawodu. Ideałem byłaby możliwość kontrolowania pracy przyszłych profesjonalistów przez stworzenie kompletnego, dającego dyplom programu kształcenia, w którym zawierałaby się odpowiednia ilość czasu na praktykę.