Zyciodajne algi

Morszczyn lub fucus

Morszczyn pęcherzykowaty (łac. fucus vesiculosus), nazywany także łańcuchem morskim lub trawą morską, rośnie na wybrzeżach Oceanu Atlantyckiego, kanału La Manche i północnego Pacyfiku. Jego liście (thalles) są zielone, płaskie i rozgałęzione, osiągają nawet metr długości. Podczas wysychania ciemnieją. Zawierają służące im za pływaki małe pęcherzyki powietrzne, które dzieci dziurawią w trakcie zabawy. Za pomocą swego rodzaju przyssawek algi przyczepiają się do skał na małej głębokości. Przenoszone przez przypływy i prądy morskie gromadzą się na plażach, a wyrzucone na brzeg są zbierane i z reguły przerabiane na nawóz. Te, które są wykorzystywane w produktach spożywczych, do kąpieli lub jako składniki kosmetyków, zbierane są latem przez rybaków, w okresie ich owocowania. Morszczyn zawiera alginate i laminarine (substancję wchodzącą w skład także alg laminaires), tworzące roztwory o kleistej lub śluzowatej konsystencji i dość grubej strukturze.

W 1962 roku Duchesne-Duparc po raz pierwszy zauważył, że morszczyn sprzyja wchłanianiu tkanki tłuszczowej, pobudzając tarczycę i regulując przemianę tłuszczów. Efekty działania tej algi widoczne są po dwóch - trzech tygodniach jej stosowania. Utrata wagi i zbędnych centymetrów widoczna jest w miejscach, gdzie zgromadziła się zbyt duża ilość tłuszczu, w szczególności są to brzuch i biodra. Można ją stosować pod licznymi postaciami. Ci, którzy mają szczęście mieszkać nad brzegiem morza, mogą zrobić sobie okłady bezpośrednio na miejsca pokryte cellulitem lub dodać morszczynu do wody w kąpieli. Najczęściej jednak używa się gotowych produktów: tabletek do użytku wewnętrznego, a do użytku zewnętrznego - kremów i żeli wyszczuplających z morszczynem.

Morszczyn zawiera także polifenole o działaniu podobnym do antybiotyków oraz inne składniki mające właściwości zabliźniające. Ostatnie badania włoskich naukowców wykazały, że zawijanie w morszczyn przynosi pozytywne efekty nie tylko w przypadku problemów dermatologicznych, ale również pomaga w walce z reumatyzmem i cellulitem.

Lithothamnium

Lithothamnium to mała alga z głębin morskich bardzo bogata w wapń. Krystalizuje ona na swoich liściach (thalle) związki mineralne znajdujące się w wodzie morskiej, zwłaszcza wapń i magnez. Wapń jest przekształcany przez lithothamnium w węglan wapnia, formę doskonale przyswajalną przez organizm. Alga ta jest zazwyczaj zalecana w następujących przypadkach: bóle żołądkowe, reumatyzm, osteoporoza, złamania, zapalenia ścięgien, chroniczne kurcze i spazmofilia (tężyczka).

Spirulina

Komu zawdzięczamy powietrze, którym oddychamy? Według najwybitniejszych badaczy - to właśnie spirulinie! Ta jednokomórkowa alga jest pierwszym elementem królestwa roślin, która pojawiła się na naszej planecie trzy miliardy lat temu! Dzięki intensywnej produkcji tlenu zmieniła atmosferę i sprawiła, że stała się ona przyjazna dla innych organizmów żywych. To dzięki tej aldze możemy dzisiaj czerpać z powietrza tlen. Roślina ta od wieków wykorzystywana jest w Afryce i Ameryce Południowej. Dla Europejczyków w 1964 roku odkrył ją w trakcie swojej wyprawy do plemion Kanembou w Czadzie botanik Jean Leonard. Od tamtej pory poświęcone jej zostały liczne badania naukowe. Spirulina, dzięki swojej budowie bez przegród i bez błony komórkowej, jest niezwykle lekkostrawna i doskonale przyswajalna przez organizm. Dzięki bogactwu w kwasy aminowe idealnie nadaje się do uzupełniania diety odchudzającej - dostarcza organizmowi energii i zmniejsza uczucie głodu. Bogata w bardzo dobrze przyswajalne żelazo (niezbędny składnik hemoglobiny), odgrywa ważną rolę w walce z anemią i infekcjami. Dzięki dużej zawartości prowitaminy A ma dobroczynny wpływ na ochronę wzroku, skóry i błony śluzowej, harmonijny wzrost kości i zębów. Bogata w kwasy gammalinoleique, spirulina jest w stanie obniżyć poziom cholesterolu i zapobiec niektórym chorobom układu sercowo-naczyniowego.