Składniki hamujące starzenie się włókien skóry cz.1

Przypomnijmy, że fibroblasty są to komórki produkujące włókna kolagenu i elastyny i że kolagen produkowany jest przez całe życie, za to elastyna nie. Strategia działania będzie więc różna. Dobra wiadomość jest taka, że można przeciwdziałać czynnikom nasilającym to naturalne zjawisko.

Pośród substancji wykorzystywanych w produktach przeciwstarzeniowych niektóre zasługują na szczególną uwagę:

Jaja jesiotra (kawior), których skład jest podobny do składu skóry. Są bogate w aminokwasy, esencjonalne kwasy tłuszczowe, białka i mikroelementy. Kawior to ekskluzywny i cenny składnik regenerujący komórki i dostarczający im niezbędnych substancji.

Kolejny niezastąpiony składnik, kwas hialuronowy, to naturalny składnik naskórka (NMF, Natural Moisturizing Factor). Przyczynia się on do wygładzenia i ujędrnienia skóry przez bardzo silne nawilżenie. Czasami zastępowany jest chitozanem, mniej kosztownym, a działającym podobnie.

Przede wszystkim jednak pośród produktów przeciwstarzeniowych znajdziemy takie, które nie poprzestają na ochronie i naprawie powierzchni skóry, lecz działają bezpośrednio na komórki. Jedne pobudzają produkcję kolagenu i ochronę elastyny, inne przyczyniają się do naprawy tkanek, wreszcie są i takie (nazywane botox- -like), które poprawiają napięcie skóry i zmiękczają rysy twarzy. Podzielimy je na takie, których główne działanie dotyczy czynników współistniejących z objawami starzenia, oraz te, które działają bezpośrednio na komórki.

Ochrona przed czynnikami współistniejącymi

Mechaniczne wiotczenie

Botox

Niektórzy wolą zachować młody wygląd skóry dzięki iniekcjom toksyny botulinowej nazywanej powszechnie botoksem (Botox to nazwa własna preparatu do iniekcji). Te zastrzyki mają na celu sparaliżowanie komórek mających kontakt z toksyną, co nadaje skórze gładkość. Jest to jednak metoda kosztowna i wykonywana przez lekarzy medycyny estetycznej. Dlatego wymyślono produkty kosmetyczne, które mają działanie podobne, jednak bez skutków ubocznych i wad botuliny. Botulina (jad kiełbasiany) to toksyna wydzielana przez pewną bakterię (Clostridium botulinum), odpowiedzialną za botulizm, czyli chorobę często kończącą się śmiercią, powodującą porażenie mięśni oddechowych. Skuteczność zastrzyków ocenia się na 4–6 miesięcy.

Kosmetyki botox-like

Ich celem jest wpływanie na kurczliwość komórek skóry. Żeby zapobiec deformacjom spowodowanym kurczeniem, laboratoria wymyśliły kosmetyki nazywane botox-like, by zapobiegać powstawaniu zmarszczek i spłycać te istniejące, nawet głębokie. Testy tych kosmetyków okazały się bardzo obiecujące. Rozwój naukowy, szczególnie w dziedzinie obrazowania rzeźby skóry, sprawia, że można teraz ukierunkować bardziej precyzyjnie skuteczność kremu anti-age. U młodszych kobiet najlepiej będzie zacząć testowaniem skuteczności kosmetyków botox-like, zanim zacznie się stosować iniekcje, które są kosztowane, a ich długoterminowe skutki nie są dokładnie poznane. Efekt rozluźniający tych produktów przekłada się na gładszą twarz w kilka tygodni. Laboratoria reklamują te kosmetyki jako „relaksujące”, działające bezpośrednio na komórki przez ograniczanie w nich przepływu wapnia, który jest jednym z elementów mechanizmu skurczu mięśni. Produkty te zawierają często magnez i mangan, by zapobiec wnikaniu wapnia do komórki. Pozwala to spowolnić pojawianie się zmarszczek mimicznych. W ciągu około trzech tygodni uwidaczniają się dobre rezultaty – skóra wydaje się gładsza i młodsza. Dlatego gama kosmetyków botox-like ciągle się poszerza, również o kremy pod oczy i wokół ust.

Antyrodniki – przeciwutleniacze

Nadmierna produkcja wolnych rodników w organizmie może spowodować poważne uszkodzenie makrocząstek i komórek.

Reakcja rodnikowa przebiega trójfazowo: inicjacja, rozszerzanie się, zakończenie. Degradacja lipidów przez stres oksydacyjny powoduje odkładanie się utlenionych lipidów w naczyniach krwionośnych, co jest przyczyną powstawania płytek miażdżycowych i zaburza funkcjonowanie błon komórkowych. Rodnikowe ataki na DNA mogą być źródłem kancerogennych mutacji, a atakowanie protein hamuje działanie enzymów i rozregulowuje mechanizmy komórkowego sygnalizowania mnożenia się lub obrony.

Antyoksydanty mogą działać na dwóch poziomach reakcji utleniania: W fazie inicjacji mogą zapobiegać tworzeniu się rodników poprzez blokowanie metali przejściowych (żelazo, miedź), które działają jako silne katalizatory. Substancje przeciwrodnikowe działają chelatująco na metale przejściowe, które uczestniczą w generowaniu wolnych rodników. Mogą więc zapobiegać oksydacji. Należą tu proteiny takie jak transferyna, ferrytyna, laktalbumina, które wiążą żelazo, ceruloplazmina i albumina, które wiążą miedź. Wiele małych cząstek może również być substancjami chelatującymi żelazo, na przykład kwas fosforowy, cytrynowy, askorbinowy, bursztynowy, fitowy, nitrylotrójoctowy, desferioksamina itd. Silne działanie chelatujące wykazują flawonoidy, dlatego cieszą się opinią wyjątkowo silnych antyoksydantów.

Podczas fazy rozszerzania się oksydacji mogą one przechwytywać rodniki i złamać w ten sposób łańcuch reakcji. Są to więc wychwytywacze wolnych rodników.