Odchudzające i antycellulitowe działanie endermologii

powrót

Kosmetologia

Endermologia jest rodzajem masażu podciśnieniowego, oddziałującego na tkankę łączną skóry. Pozwala zredukować masę ciała, pozbyć się cellulitu oraz wymodelować sylwetkę. Zabieg ten powoduje uaktywnienie metabolizmu tkanki tłuszczowej, która oporna jest na dietę i ćwiczenia. Ponadto dodatkową korzyścią jest stymulacja produkcji włókien kolagenowych powodowana przez ten rodzaj zabiegu.
Biotechnologia
Odchudzające i antycellulitowe działanie endermologii© Andrey Bandurenko - Fotolia

Wprowadzenie

Endermologia, będąc połączeniem zabiegu masażu i podciśnienia, wykonywana jest z ogromną siłą nacisku. Dzięki temu oddziałuje na skórę i tkankę podskórną łączną, zapewniając działanie odchudzające, odmładzające, oczyszczające oraz terapeutyczne. Pozwala również na zmniejszenie różnego rodzaju bólów. Wykorzystywana jest w leczeniu bólów mięśniowych, bólów kręgosłupa czy też bólów reumatycznych. Metoda ta szeroko wykorzystywana jest w naszym kraju nie tylko do likwidacji tkanki tłuszczowej i do wyszczuplania, ale również do wymodelowania sylwetki. Dzięki temu zabiegowi pobudzany jest metabolizm organizmu, który szybciej eliminuje toksyny i tłuszcz. Jest zabiegiem, który stymuluje do odnowy biologicznej skórę. Szczególnie polecana jest dla osób, które chcą poprawić kontur twarzy i elastyczność jej skóry.

Zabieg proponowany jest przez wybrane gabinety kosmetyczne. Podczas przygotowania pacjentka ubiera się w kombinezon, który ściśle przylega do ciała. Dzięki temu maszyna nie ma bezpośredniego kontaktu ze skórą. Masaż jest wykonywany za pomocą sterowanej komputerowo głowicy, która składa się z dwóch ruchomych, niezależnie pracujących rolek i komory ssącej. Podczas zabiegu pod wpływem ciśnienia między rolki zostaje wciągnięty fałd skórny, który przybiera kształt fali. Wtedy skóra jest rolowana od wewnątrz i na zewnątrz, dzięki czemu zabieg oddziałuje na głębokie warstwy skóry, a tkanka jest pobudzana do regeneracji. Intensywność masażu zależy od partii ciała poddanej zabiegowi.

Czas trwania zabiegu wynosi w przybliżeniu trzydzieści minut, a koszt to około 150 złotych, w zależności od oferty salonu kosmetycznego.

Endermologia a fibroblasty oraz stymulacja produkcji kolagenu

Zabieg ten intensywnie oddziałuje na skórną i podskórną tkankę łączną właściwą. Tkanka łączna właściwa składa się głównie z komórek zwanych fibroblastami. Fibroblasty to komórki wywodzące się z mezodermy, będące najliczniejszymi komórkami tkanki łącznej właściwej. Posiadają jedno okrągłe lub owalne jądro komórkowe, przeważnie z wyraźnym jąderkiem. Aktywne fibroblasty mogą być rozpoznane dzięki szorstkiemu retikulum śródplazmatycznemu. Nieaktywne fibroblasty, zwane także fibrocytami, są mniejsze i wrzecionowate, ze zredukowanym retikulum. Fibroblasty i fibrocyty są osiadłe, ale mają zdolność do ruchu. Częstość podziałów mitotycznych fibroblastów zwiększa się podczas gojenia się tkanki łącznej, pod wpływem czynnika wzrostu fibroblastów – FGF. Fibroblasty, które mają zdolność do podziałów mitotycznych, zwane są Łańcuczęsto komórkami siateczkowymi. Fibroblasty produkują kolagen, włókna istoty międzykomórkowej i proteoglikany. Warta omówienia jest produkcja kolagenu, ze względu na istotną rolę i mnogość jego zastosowań w szeroko pojętej medycynie i kosmetologii.

Kolagen jest to główne białko tkanki łącznej, mające bardzo wysoką odporność na rozciąganie i stanowiące główny składnik ścięgien. Jest odpowiedzialny między innymi za elastyczność skóry. Ubytek kolagenu ze skóry powoduje powstawanie zmarszczek w trakcie jej starzenia, a istota całego procesu została przedstawiona już wcześniej na łamach Cabines. Kolagen jest powszechnie stosowany w kosmetykach, zwłaszcza w kremach i maściach przeciwzmarszczkowych. Stosuje się go też jako wypełniacz w chirurgii kosmetycznej (medycynie estetycznej), na przykład do wypełniania ust. Kolagen ma nietypowy skład aminokwasów, ponieważ zawiera duże ilości glicyny i proliny oraz dwa aminokwasy nie pochodzące bezpośrednio z translacji w rybosomach – hydroksyprolinę i hydroksylizynę. Aminokwasy te są formowane z proliny i lizyny już w gotowym produkcie translacji w procesie enzymatycznym, która wymaga obecności witaminy C. Szczegóły tego procesu nie są dobrze poznane. To właśnie ten proces wymaga konieczności występowania stałego stężenia witaminy C w organizmie, gdyż zablokowanie syntezy kolagenu skutkuje chorobą zwaną szkorbutem, polegającą między innymi na uszkodzeniach skóry, błon śluzowych i wypadaniu zębów. Rozpad kolagenu do aminokwasów stymuluje hormon glikokortykosterydowy kortyzol. Inną rzadką cechą kolagenu wartą zaznaczenia jest regularność rozmieszczenia aminokwasów, w każdym z jego α-łańcuchów. Łańcuchy te składają się z regularnych triad aminokwasów: Gly-X-Y, gdzie Gly to glicyna, a X i Y to inne aminokwasy. Na ogół X to prolina, zaś Y to hydroksyprolina. Niewiele innych białek wykazuje taką regularność, która powoduje, że łańcuchy α mają tendencję do przyjmowania ściśle określonych kształtów, na skutek oddziaływań między sobą. Trzy cząsteczki kolagenu skręcają się spontanicznie w podjednostki zwane tropokolagenem. Tropokolagen ma strukturę potrójnej, ściśle upakowanej helisy. Wiązania kowalencyjne i wodorowe tworzone przez hydroksylizynę i hydroksyprolinę odgrywają kluczową rolę w stabilizowaniu helisy kolagenu, a także mają silny wpływ na ostateczny kształt włókien zbudowanych z kolagenu.

Kolagen występuje w wielu tkankach, a jego budowa jest zróżnicowana w zależności od funkcji i miejsca występowania. Generalnie rodzaje kolagenu dzieli się na osiem typów. Typ I to najbardziej powszechnie występujący rodzaj kolagenu w ludzkim organizmie. Jest on obecny w tkance tworzącej blizny, w ścięgnach i tkance łącznej kości. Występuje on także w skórze i tkance podskórnej, co wpływa na rolę, jaką odgrywa w procesach zachodzących w skórze. Typ II występuje w chrząstkach stawowych, typ III – w tkance tworzącej się z fibroblastów, w trakcie zabliźniania ran, typ IV – w błonie podstawnej, w mikrowłóknach międzytkankowych, tworzących cienkie membrany między różnymi tkankami organizmu. Kolejny typ, V, tzw. śródmiąższowy, występuje na granicy tkanki tworzącej blizny i tkanek na krawędzi blizn. Typ VI to odmiana typu V – spełniająca tę samą funkcję, natomiast typ VII występuje w tkance nabłonkowej, m.in. w skórze i na powierzchni tętnic. VIII występuje w śródbłonku, w tkankach tworzących błony śluzowe i wnętrze żył i tętnic. Typy IX, X, XI występują w chrząstkach, natomiast typ XII występuje razem z typami I i III w wielu rodzajach tkanek. Dodatkowo istnieje jeszcze osiem niesklasyfikowanych dotąd rodzajów kolagenu, których funkcja w organizmie nie jest wyjaśniona. Kolagen ma wiele zastosowań, począwszy od przemysłu spożywczego, poprzez przemysł kosmetyczny, na szeroko pojętej medycynie skończywszy. Znalazł na przykład szerokie zastosowanie w chirurgii plastycznej i chirurgii oparzeń. Hydrolizowany może odgrywać ważną rolę w kontroli wagi, jest również szeroko wykorzystywany w procesie tworzenia żelatyny, która jest wykorzystywana w wielu produktach spożywczych. Poza żywnością, żelatyna została wykorzystana w przemyśle farmaceutycznym, kosmetycznym oraz w fotografii. Kolagen jest powszechnie stosowany w chirurgii plastycznej, jako środek przyśpieszający regenerację skóry po oparzeniach i rekonstrukcji kości. Stosowany jest również do celów dentystycznych, ortopedycznych i chirurgicznych (jest stosowany np. jako nośnik leków). Stosowany jest w kosmetologii jako wypełniacz skóry przy zwalczaniu zmarszczek i w przeciwdziałaniu procesowi starzenia się skóry. Jego główną zaletą jest absolutna hipoalergiczność. Kolagen jest szeroko stosowany w budowie substytutów skóry, jest wykorzystywany przez organizm na każdym etapie gojenia się ran. Generalnie jest jednym z kluczowych zasobów naturalnych tkanki skórnej.

Piśmiennictwo

  1. Kutlubay Z, Songur A, Engіn B, Khatіb R, Calay Ö, Serdaroğlu S. An alternative treatment modality for cellulite: LPG endermologie. J Cosmet Laser Ther. 2013 Oct;15(5):266-70.
  2. Güleç AT. Treatment of cellulite with LPG endermologie. Int J Dermatol. 2009 Mar;48(3):265-70.
  3. Shack RB. Endermologie: taking a closer look. Aesthet Surg J. 2001 May;21(3):259-60.
  4. Burkhardt BR. Endermologie. Plast Reconstr Surg. 1999 Oct;104(5):1584.
  5. Fodor PB. Endermologie (LPG): does it work? Aesthetic Plast Surg. 1997 Mar--Apr;21(2):68.
  6. Chang P, Wiseman J, Jacoby T, Salisbury AV, Ersek RA. Noninvasive mechanical body contouring: (Endermologie) a one-year clinical outcome study update. Aesthetic Plast Surg. 1998 Mar--Apr;22(2):145-53.
  7. Márquez-Rebollo C, Vergara-Carrasco L, Díaz-Navarro R, Rubio-Fernández D, Francoli-Martínez P, Sánchez-De la Rosa R. Benefit of endermology on indurations and panniculitis/lipoatrophy during relapsing-remitting multiple sclerosis long-term treatment with glatiramer acetate. Adv Ther. 2014 Aug;31(8):904-14. doi: 10.1007/s12325-014-0137-5.
  8. Kim YH, Cha SM, Naidu S, Hwang WJ. Analysis of postoperative complications for superficial liposuction: a review of 2398 cases. Plast Reconstr Surg. 2011 Feb;127(2):863-71.
  9. Monteux C, Lafontan M. Use of the microdialysis technique to assess lipolytic responsiveness of femoral adipose tissue after 12 sessions of mechanical massage technique. J Eur Acad Dermatol Venereol. 2008 Dec;22(12):1465-70.
  10. Ersek RA, Mann GE 2nd, Salisbury S, Salisbury AV. Noninvasive mechanical body ontouring: a preliminary clinical outcome study. Aesthetic Plast Surg. 1997 Mar-Apr;21(2):61-7.

więcej w Cabines nr 82

dr n. med. Robert Kranc
publikacje Cabines 82
do góry | powrót